É curioso ver como as algas pouco a pouco van ampliando mercado e aparecen como ingrediente nos productos máis insospetados, como poideran ser as hambuerguesas, emblema do "fast food". Soria Natural ten unha liña de hamburguesas vexetáis nas que as inclúes, aínda que nunha proporción cativa, xunto a soia.
Máis información en: http://www.alecosor.es/
Esta é a información que proporcionan, aínda que está en inglés.
VEGETABLE BURGER, SEAWEED
INGREDIENTS: Fresh tofu 50% (soy beans,) brown rice, soy flour, seaweed (4 %), millet, onion, wheat gluten, sunflower oil, ground linseed, germinated Soya, garlic and sea salt.
NUTRITION AND ENERGY VALUE LABELLING (per 100 g):
- Energy........... 237.3 Kcal. / 995.2 Kj.
- Protein............................. 17.4 g
- Carbohydrate...... 17.4 g
- Fat.................................. 10.8 g of which:
- Saturates..................... 1.41 g
- Monounsaturates....... 2.68 g
- Polyunsaturates........... 6.69 g
- Cholesterol..................... 0 mg.
Seaweed is capable of concentrating a large amount of minerals and chlorophyll making it an ideal mineral supplement (iodine, calcium, iron, magnesium, etc.) to achieve a balanced diet. It contains high quality organic proteins.
sábado, 29 de diciembre de 2007
viernes, 14 de diciembre de 2007
O Cultivo de Spirulina en Tailandia
O emprego de Spirulina para a alimentación non é algo novo, posto que existen evidencias de que os aztecas consumíanas procedentes do Lago de Texcoco. Así mesmo outras culturas da zona do lago Chad, como os Kanenmbu, tamén incluían na súa dieta habitual spirulina en forma de galletas.
Na Península Ibérica, contamos con representantes do xénero Spirulina xunto con outras cianofitas . Pénsase que algunhas especies non son orixinarias de España crese e que chegaron transportadas por flamencos desde as lagoas volcánicas africanas nas súas migracións, posto que é na súa superficie onde crece con maior profusión, debido á ausencia de competidores provocada pola alcalinidad e salinidade das súas augas.
No presente vídeo amósase cómo son as condicións de cultivo de esta especie en Tailandia, onde é bastante frecuente este tipo de actividad.
Por suposto, hai instalacións moito máis preparadas econ mellor tecnoloxía, como Cyanotech, que acreditan unha iso en calidade 9001:2000. Podedes ollar as súas instalacións no slideshow de embaixo:
A humanidade coñece este xénero de cianófito desde fai séculos, pero é na última metade do século XX cando empeza a empregarse industrialmente. De feito o seu cultivo industrial non se iniciou ata 1962 na zona do Chad. Trátase dun cultivo idóneo para zonas áridas nas que a salinidade da auga faia non apta para o seu emprego agrícola tradicional. Neste momento o seu principal emprego é para alimentación e maioritariamente consómese en cru en forma tabletas de Spirulina prensada. De feito é moi fácil atopala nos nosos supermercados na zona de suplementos dietéticos. Os seus principais consumidores son os vexetarianos debido a dúas características: o seu elevado contido en proteínas de alto valor biolóxico e o seu contido en vitamina B12. Tamén se emprega como fonte de pigmentos como son a ficocianina ou xantofilas ou de ácidos grasos poliinsaturados. Debido ao alto contido en proteínas tamén se estudou a substitución de proteína de soia con spirulina para alimentación animal, de feito o sobrenome de spirulina é "proteína unicelular" ou "single cell protein". Ademais adóitase utilizar a spirulina como alimento de peixes de fondo.
Máis info:
http://www.spirulineburkina.org/index.php?option=com_frontpage&Itemid=1&lang=es
http://www.cbm.ulpgc.es/bangal.html
Na Península Ibérica, contamos con representantes do xénero Spirulina xunto con outras cianofitas . Pénsase que algunhas especies non son orixinarias de España crese e que chegaron transportadas por flamencos desde as lagoas volcánicas africanas nas súas migracións, posto que é na súa superficie onde crece con maior profusión, debido á ausencia de competidores provocada pola alcalinidad e salinidade das súas augas.
No presente vídeo amósase cómo son as condicións de cultivo de esta especie en Tailandia, onde é bastante frecuente este tipo de actividad.
Por suposto, hai instalacións moito máis preparadas econ mellor tecnoloxía, como Cyanotech, que acreditan unha iso en calidade 9001:2000. Podedes ollar as súas instalacións no slideshow de embaixo:
A humanidade coñece este xénero de cianófito desde fai séculos, pero é na última metade do século XX cando empeza a empregarse industrialmente. De feito o seu cultivo industrial non se iniciou ata 1962 na zona do Chad. Trátase dun cultivo idóneo para zonas áridas nas que a salinidade da auga faia non apta para o seu emprego agrícola tradicional. Neste momento o seu principal emprego é para alimentación e maioritariamente consómese en cru en forma tabletas de Spirulina prensada. De feito é moi fácil atopala nos nosos supermercados na zona de suplementos dietéticos. Os seus principais consumidores son os vexetarianos debido a dúas características: o seu elevado contido en proteínas de alto valor biolóxico e o seu contido en vitamina B12. Tamén se emprega como fonte de pigmentos como son a ficocianina ou xantofilas ou de ácidos grasos poliinsaturados. Debido ao alto contido en proteínas tamén se estudou a substitución de proteína de soia con spirulina para alimentación animal, de feito o sobrenome de spirulina é "proteína unicelular" ou "single cell protein". Ademais adóitase utilizar a spirulina como alimento de peixes de fondo.
Máis info:
http://www.spirulineburkina.org/index.php?option=com_frontpage&Itemid=1&lang=es
http://www.cbm.ulpgc.es/bangal.html
miércoles, 12 de diciembre de 2007
O cultivo e recolección de algas en Sao Paulo (Brasil)
Seguindo unha temática semellante ao minidocumental presentado o mes pasado sobre os recolledores de algas en Galicia, presento neste post un minidocumental da BBC sobre unha pequena industria establecida en Sao Paulo (Brasil) que recolle e procesa algas nun nivel moi rudimentario. O vídeo está en inglés moi clariño. De todos os xeitos, en breve publicarei unha tradución do que se fala no vídeo.
Primeira parte:
Segunda parte:
Primeira parte:
Segunda parte:
Suscribirse a:
Entradas (Atom)